Winkel onze historische kaarten

Kerstmis

Foto: Gullers, KW / Nordiska museet (CC BY-NC-ND)
Torgny Segerstedt, 1940. Foto: Gullers, KW / Nordiska museet (CC BY-NC-ND)

Gepubliceerd op 24 december 1924 in de rubriek IDAG in Göteborgs Handels- och Sjöfartstidning (GHT).

Het is een zeldzame diversiteit van stemmingen die zijn samengesmolten in de kerstgedachte. De viering van de geboorte van hun Verlosser door christelijke gelovigen is noch de oudste, noch de sterkste toevloed. Oude natuurmystiek, oude gebruiken, ooit bedoeld om de loop van de natuur te controleren, zijn samengesmolten met het mysterieuze gevoel van de aanwezigheid van de Hansovnes. Hier in het Noorden, waar de winterse duisternis zwaarder heeft gewoed dan in zuidelijker streken, is het verlangen naar zon en licht met name in het kerstfeest tot uiting gekomen. Het kind in de kribbe is het symbool geworden van het ontluikende leven dat naar de toekomst reikt.

Het leven dat ontkiemt, het licht dat doorbreekt, de liefde die hen achtervolgt en de kracht die de kwade machten van de ondergang weghoudt, dat is de kerstkring van ideeën. Het is een van de kernpunten waar het menselijk leven om draait. De andere is die van duisternis, haat en de kwade wil. De kracht van beide is voelbaar op elk punt in de loop van de geschiedenis. Nu eens vermengen zij zich en houden elkaar in kalm evenwicht, dan weer breken zij tegen elkaar en doen gebeurtenissen lijken op schuimende draaikolken en zuigende maalstromen.

Op de bodem van ons wezen groeit de angel voor goed en voor kwaad. Het verlangen om te hamsteren en te beschermen is er evenzeer als het verlangen om te kwellen en te vernietigen. Diep in de modder van het instinctieve leven, onder ontelbare genealogieën, zuigen deze verlangens hun voeding. Hun worteldraden leiden naar dat dierlijke bestaan dat nog niet verlicht is door een vonk van Prometheus, het vuur. Wanneer een sterk appèl klinkt op een van de krachten die zich bewegen in de schemerige halve dagen van de diepten van onze ziel, wekt dat resonantie op. Farsoter verspreidt zich niet sneller dan de spirituele stromingen. Een sterk idee uit hartstocht is besmettelijker dan de builenpest, en soms nog destructiever. De ziel grijpende kracht van een veldkreet is niet zijn interne rechtvaardiging, maar de hartstocht waarmee hij wordt geuit. Of de instructie nu is om te vernietigen of om op te bouwen, het vindt weerklank bij de massa's.

Het is deze massasuggestie die de ideeën zal doen verschijnen als geestelijke machten, die onafhankelijk leven van de duizend of duizend individuele zielen die zij bezitten. Zij schijnen uit onbekende diepten op te rijzen en de mensen onweerstaanbaar mee te slepen, terwijl zij woedend over de volkeren jagen. Tegelijkertijd verdichten zij zich altijd tot een concreet beeld voor de toeschouwers. Een enkel individu verschijnt als de belichaming van het idee. Het idee zweeft tussen de pool van de sterk geuite persoonlijkheid enerzijds en de contourloze stemming anderzijds. Het idee krijgt de kenmerken van individualiteit en de persoonlijkheid wordt uit haar natuurlijke omgeving gerukt naar datgene wat aanbeden wordt.

Het gebeurt zowel met de krachten van goed als van kwaad. Hoe de mensen hun geest vormen uit het idee dat zij hun hart geven, is minder belangrijk dan de keuze tussen beide. Er wordt vaak getwist over ideeën en opvattingen, alsof het erom gaat wat de mensen denken. Wat belangrijk is, is hoe ze zijn. Of zij hun goede bedoelingen nu verpakken in opzichtige gedachteblokken, of hun kwade bedoelingen in glanzende woord-broches, doet er weinig toe. Het is de keuze van de positie die telt. Zelfs tot de meest verwoestende inval in rede en cultuur kunnen deelnemers worden aangezet door goede bedoelingen. In feite komt alle macht voort uit eerlijke overtuiging. Het kan op een dwaalspoor worden gebracht, misleid worden en vreemde goden dienen. Dat is de tragedie van het menselijk leven.

Maar het is maar voor een beperkte tijd. Wanneer de goede bedoeling en het gewenste doel te weinig met elkaar in overeenstemming zijn, ebt de kracht van het goede weg. De beweging moet alleen op haar uiterlijke kracht doorgaan. Het duurt maar even. Wat geen innerlijke rechtvaardiging heeft, gaat altijd eerder kapot dan verwacht.

Alleen het puin van wat het in stukken sloeg, blijft achter. Zelfs de goede doeleinden verliezen hun macht over de geest; alles is onderworpen aan de wet van verval. Maar zij worden pas krachteloos wanneer er betere gedachten uit zijn voortgekomen, en zij als hefboom hebben gediend voor het goede dat zij wilden.

Er is maar één remedie voor de geestelijke plagen die de aarde teisteren. Ze doen een beroep op de krachten die in de diepte van de ziel sluimeren. Breng zoveel mogelijk van onze motieven in het volle daglicht, en de massasuggestie verliest haar greep. De heldere, koele reflectie, de gewoonte om ons te omringen met de gracht van kritische beproeving, waarover niets kan ontsnappen voordat de ophaalbrug wordt neergelaten na de nodige geloofsbrieven, dat beschermt de vesting van het denken tegen de verrassing van het massale denken.

Als men zegt dat het de liefde is die de mensen vrij maakt, of dat het de heldere gedachte is die de banden losser maakt, dan is er geen tegenspraak tussen deze stellingen. De goede wil en de koele reflectie hebben een innerlijke affiniteit met elkaar. Geen van beide is levensvatbaar zonder de andere. Naar beiden stroomt kracht uit de diepste stromen van ons zielenleven. De stemming die het ritme van de seizoenen en de loop van de natuur volgt, is de bron van kracht voor beiden. Kerstmis, met zijn onuitputtelijke rijkdom aan dromen, dromen van ontluikend leven en licht en jeugdherinneringen, schijnt de macht te hebben om, althans voor een tijdje, het ijs te doen smelten dat de kilte van het leven op de geest legt. Het is niet nutteloos, al is het maar voor even. Het gevoel dat de Holocaust daarbuiten is, duister en eindeloos, verwarmt het hart en verkoelt de geest. Die desolate ruimte is het decor van ons leven. Het geeft alles de juiste proporties. Laat Kerstmis het middelpunt van ons persoonlijk leven symboliseren. De goede wil en het heldere denken scheppen de eenheid van een leven dat met dit centrum en met deze achtergrond wordt geleefd.

Foto: Gullers, KW / Nordiska museet (CC BY-NC-ND)

Abonneer je op YouTube:


Als je het waardeert Allmogens Onafhankelijk werken om onze mooie Zweedse geschiedenis en Noordse cultuur uit te beelden, u bent van harte welkom om iets leuks te kopen in de winkel of ons te steunen met een vrijwillige donatie. Dank u bij voorbaat!

Steun Allmogens via Swish: 123 258 97 29
Steun Allmogens door sluit u aan bij
Steun Allmogens in uw testament

Populaire oude teksten