Winterrust

Winterrust

Uit Erik Axel Karlfeldt's gedichtenbundel Flora en Bellona, gepubliceerd in 1918.

Open nu onze poort en sluit onze deur
voor de winterwinden die waaien,
en vreugde in ons hart en warmte in onze wangen
met grappen en gekruide drankjes.

Nodig de leeuwen uit om te komen! Nu vrouw en man
mag rusten van kuddes en kuddes
en zitten in stilte en glimlachen naar elkaar
door de donderende verhalen van de bossen.

Ik leg me neer op de huid van de beer
aan de voet van de neergaande haard;
je komt en gaat en geeft me kleine berichtjes
van het raam en het leven en de wereld.

"Er is een vos in ons hazelbos,
en de slangen zwaaien aan de knoop."
Laat het geweer hangen! We hebben genoeg eten,
en het kippenhok is neergeschoten.

"Het vriest en het ijs wordt hard als staal
op de baai tijdens de wacht van de Russen."
Morgen, mijn vriend, ga ik naar buiten en prik een gat
...en brengen je gebogen lakens.

"Het glinstert op de schering en de storm is voorbij.
Op zolder liggen onze ski's."
Morgen gaan we misschien uit
langs de convexe zijden van de berg.

Morgen, misschien. Nu rusten we.
Ik maak mijn krachtgordel los
en leg mezelf aan uw voeten als eerbetoon,
een slaperige en hopeloze held.

Ik vocht voor mijn huis, voor zijn volk en zijn vaders
lente, zomer en herfst zonder rust.
Nu wil ik sluimeren op je schoot,
als Samson sliep met Delilah

Abonneer je op YouTube:


Als je het waardeert Allmogens Onafhankelijk werken om onze mooie Zweedse geschiedenis en Noordse cultuur uit te beelden, u bent van harte welkom om iets leuks te kopen in de winkel of ons te steunen met een vrijwillige donatie. Dank u bij voorbaat!

Steun Allmogens via Swish: 123 258 97 29
Steun Allmogens door sluit u aan bij
Steun Allmogens in uw testament

Populaire poëzie