De oude

Vanuit de diepste diepten heb ik me een weg naar hier gevochten,
Kijk, ik kwam van de plaats van ellende,
en wat weet je dat mijn hoofd wit is
toen ik zo'n wandeling maakte?

En wat verwondert het u dat mijn stem trilt?
Het was anders in het jaar van de nummers.
Ik heb toch geleefd, dat is mijn troost.
als ik eindelijk vergeet.

Het zal stoppen met strompelen, mijn verstijfde voet,
en mijn hart zal stoppen met kloppen. -
Op mijn graf zullen de bloemen van de wildernis wortelen
als de dagen komen en gaan.

Abonneer je op YouTube:

Als je het waardeert Allmogens Onafhankelijk werken om onze mooie Zweedse geschiedenis en Noordse cultuur uit te beelden, u bent van harte welkom om iets leuks te kopen in de winkel of ons te steunen met een vrijwillige donatie. Dank u bij voorbaat!

Steun Allmogens via Swish: 123 258 97 29
Steun Allmogens door sluit u aan bij
Steun Allmogens in uw testament