Alleen Zweden Zweedse kerstmissen hebben

Allereerst, Zalig Kerstfeest van Allmogens aan jullie allemaal! Dus, waarom Kerstmis vieren? Waarom deden de vorige generaties deze moeite om in het holst van de winter Kerstmis te vieren?

De folklorist en filoloog Hilding Celander schrijft op de eerste bladzijde van zijn boek Noordse Kerstmis dat "dit hele feestseizoen van thuis, kindervreugde, vrijgevigheid en overvloedig licht ons noorderlingen dubbel zo dierbaar en onmisbaar lijkt tegen de achtergrond van de lange herfstduisternis. Hoeveel grijzer en kouder zou ons leven hier boven in de hyperboreaanse winterduisternis zijn zonder dit brandende haardvuur van warmte!"

Natuurlijk zijn er die dat onze kersttradities verminderten zij die geloven dat de Urdu taal is gewoon barbarijmaar des te waarschijnlijker dat we onze tradities waardevol en een bron van vreugde vinden. Dit geldt zowel voor de oude tradities van het oude kerstfeest dat hier in de Noordse landen werd gevierd voordat de kerstfeesten in christelijke kledij werden gehuld, de jongere elementen die met het christendom zijn meegekomen, en alle modernere kersttradities die uit het buitenland zijn meegebracht.

"De bonte verscheidenheid van gewoonten en geloofsovertuigingen die in vroegere tijden het kerstfeest van de boer vulden en het een rijkdom aan inhoud gaven die wij kinderen van de laatste tijd nauwelijks kunnen bevatten, verbaast waarschijnlijk meer dan iemand zich verbaast over de mengeling van christendom en heidendom die overal opduikt."

Nils Gabriel Djurklous

De geciteerde woorden zijn van Nils Gabriel Djurklous uit het boek "Gebruiken en leven van de Unnarsboar"uit het jaar 1874.

Waarom werd Kerstmis gevierd in de Noordse landen?

Vandaag de dag is de meest gebruikelijke reden om Kerstmis te vieren het herdenken van de geboorte van Jezus. Maar Kerstmis is altijd veel meer geweest dan dat. Nu ga ik je niet vertellen wat Kerstmis isomdat het vandaag voor iedereen een andere betekenis heeft. Maar ik kan met u Hilding Celander's begrip delen van wat Kerstmis geweest.wat waarschijnlijk ook overeenkomt met hoe de Scandinavische volkeren Kerstmis al heel lang zien.

"Terwijl onze andere Noordse jaarfeesten nauw verbonden waren met van de natuur leven, tot zijn ontwaken of tot de climaxen van zijn krachtontwikkeling (zoals het lentefeest, het midzomerfeest en het oogstfeest) en er bijna geheel door gekenmerkt wordt, is Kerstmis in plaats daarvan een cultuur-Bevestig.

Het komt in een tijd van het jaar waarin de mens hier in het Noorden het meest verlaten is door alle levengevende en zachte krachten van de natuur, en genadeloos overgeleverd lijkt aan de winterse duisternis en winterkou.

Maar op dat moment, is het alsof de Noor met een enorme inspanning al zijn troeven heeft verzameld. Alles wat de arbeid van het afgelopen jaar en de gaven van de natuur gemeenschappelijk tot stand hebben gebracht, legt hij in het licht van het kerstvuur en zo vernieuwt hij zijn verbond met alle levensbevorderende en voedende krachten, in weerwil en verdediging tegen alle verzwakkende en levensvernietigende, die in de duisternis en de kou buiten de knopen van de boerderij dreigt.

Het is de viering en de triomf van menselijke cultivatie. En daarom weerspiegelt het ook de Noordse cultuur in haar verschillende aspecten en in haar verschillende ontwikkelingsfasen, rijker dan alle andere populaire jaarfeesten bij elkaar - Tegelijkertijd was en is Kerstmis nog steeds een home en familie meer dan welke andere partij ook. Het smeedt nauwere banden tussen de leden van de kleine kring die samen de strijd van het leven strijden en de goede en slechte lotgevallen delen. Het is niet alleen een feest tot jaarlijksvoor de jaarlijkse groei en de redding, maar ook naar Fridarvoor het behoud van de staat van vrede die verwanten verenigt.

Vroeger hernieuwde het ook voor enkele dagen de onverbrekelijke banden die de levenden van de familie verbond met hun overleden doden, de verwanten die waren opgevoedzoals Snorre het noemt. - En tenslotte, het oude Kerstmis, als het grote middelpunt van dat jaar, heeft ook zijn ogen gericht voorwaarts. Men heeft getracht door voortekenen en misleidingen te onthullen wat achter de sluier van de toekomst verborgen lag en - voor zover het in de macht van de mens lag - het lot van die toekomst veilig te stellen, met behulp van godsdienst en magie." (Hilding Celander, Noordse Kerstmis, 1928)

In de Zweedse kerstvieringen van vandaag is er inhoud uit alle tijden, of zoals Hilding Celander het in 1928 formuleerde: "Zo lopen in Kerstmis de draden uit de meest uiteenlopende richtingen samen".

Sommige van deze ontelbare draden zijn afkomstig uit andere landen. De draden van het christendom lopen al duizend jaar door het Zweedse culturele weefsel. De draden van het oude heidendom die vandaag nog in het tapijt te vinden zijn, gaan nog verder terug in de tijd. De kerstboom, die zijn oorsprong vindt in Duitsland, werd in de 19e eeuw ingeweven, en Donald Duck is een betrekkelijk nieuwe draad.

De weg van de Vikingviering van de winterzonnewende naar Kerstavond was er een van verandering in de samenleving, waarbij monniken en handelaren invloeden van buitenaf meebrachten. De Zweedse Midwinterbloesem was verweven met internationale tradities zoals de zonnecultus in het Romeinse Rijk, de geboorte van Jezus in Israël en de populaire mysteriespelen in Duitsland.

Maar uiteindelijk zijn al deze draden waaruit het kerstweefsel is opgebouwd, geweven door de miljoenen doden die vóór ons in Zweden woonden, onze voorouders. Zoals Vilhelm Moberg in zijn tekst schreef Zweeds streven In 1941, terwijl de Tweede Wereldoorlog woedde op het continent, "Wat Zweden nu is, is gemaakt door dode en levende Zweden, en door niemand anders."

In dit wandtapijt vindt u draden geweven door Goten, Zweden, Virginianen, Smålanders, Scanianen, Hallanianen, Noren, maar ook Zweden, Sami, Joden en andere volkeren die in de Noordse landen hebben gewoond en leven. Het Zweedse wandtapijt maakt deel uit van een groter Noords wandtapijt, dat op zijn beurt verbonden is met het Europese wandtapijt van kersttradities.

Het is niet meer dan normaal dat er nieuwe draden worden ingeweven door nieuwe generaties, of zij nu wortels hebben in het Noorden of wortels die zich uitstrekken tot in verre landen. Dat zal nooit veranderen.

Ik denk niet dat veel mensen zich ernstig zorgen maken dat iemand hun kerstboom, Donald Duck of hun rijst à la Malta zal afpakken, zoals de leraar op de middelbare school impliceerde in Aftonbladet. Anderzijds is het begrijpelijk dat mensen zich geïrriteerd voelen wanneer iemand het door hun ouders, grootouders en voorouders geweven culturele weefsel probeert te verkleinen en te ontrafelen door te wijzen op en te trekken aan afzonderlijke draden in het enorme weefsel die hun oorsprong vinden in andere landen.

Nog irritanter is het wanneer de Zweedse staat, zoals hij eeuwenlang heeft gedaan en ook nu nog doet, zich het recht toe-eigent om het weven van onze cultuur centraal te plannen. De staat heeft de cultuur gekaapt, omdat ze zelf de touwtjes in handen willen houden. Bovendien, als zij oude draden vinden die hen niet bevallen, scheuren zij de stof gewoon open en naaien er nieuwe draden in om hun hedendaagse wereldbeeld en waarden te weerspiegelen, zoals het een totalitaire staatsmacht betaamt.

Nu ga ik niet naar (in dit artikel althans) gaan meer in detail over hoe de staat heeft geprobeerd de Sami cultuur uit de Sami te slaan, de riviervallei van de riviervalleienof heidense gebruiken en regionale cultuur uit het Zweedse gemenebest, dus ik kan het hierbij laten dat de enigen die het recht hebben om draden in dit weefsel te weven, de mensen zijn die in Zweden wonen. De staat heeft niets met cultuur te maken.

Op dezelfde manier als Hilding Celander zijn boek afsluit Noordse Kerstmis Ik besluit deze kerstgroet met een tekst van Nils Gabriel Djurklous uit zijn boek Gebruiken en leven van de Unnarsboar (1874).

"Naast een draad van de witste en scherpste christelijke kleur, gaat een andere van het donkerste heidendom verder in dezelfde grens, en zo gaat het verder. Licht en duisternis gaan niet in elkaar over door dezelfde bemiddelende schaduwen als in onze tijd; zij breken tegen elkaar met scherpe randen, en brengen de wonderlijkste mengeling van kleuren voort, zonder daarom de harmonie van het geheel te verstoren.

Wij kijken er met verwondering naar en kunnen ons nauwelijks de mogelijkheid voorstellen van een dergelijke combinatie van devote liederen en gebeden met stormachtige en wilde spelen, van ernstig christendom volgens de mening van de tijd en het grofste bijgeloof, maar toch kunnen wij niet ontkennen dat het hele beeld, hoe fantastisch ook, een onbeschrijflijk iets bezit dat ons krachtig aanspreekt.

En vanwaar komt dit, zo niet omdat dezelfde Zweedse geest die onze geest bezielt, zich ook hier openbaart, zij het meer gehuld in duisternis en verbonden met oude mystieke begrippen, waarvan wij de oorsprong in het huidige stadium van het onderzoek slechts kunnen gissen, maar waarvan de ware betekenis eens ten volle zal worden geopenbaard.

Mogen wij daarom, zolang er nog tijd is, met alle ijver trachten deze verspreide overblijfselen van het oude geloof en de oude praktijk bijeen te brengen, maar moeten wij oppassen voor de verleiding om ze te meten met de maatstaf van het heden. Want zo zeker als wij zelf ooit hopen op het milde oordeel van het nageslacht, moeten wij voorzichtig zijn met oordelen over voorbije tijden. In veel opzichten hebben zij meer recht om clementie van ons te eisen dan wij van onze nakomelingen."

Nils Gabriel Djurklous, Gebruiken en leven van de Unnarsboar (1874)

Met dat gezegd, Vrolijk Kerstfeest!

Abonneer je op YouTube:

Als je het waardeert Allmogens Onafhankelijk werken om onze mooie Zweedse geschiedenis en Noordse cultuur uit te beelden, u bent van harte welkom om iets leuks te kopen in de winkel of ons te steunen met een vrijwillige donatie. Dank u bij voorbaat!

Steun Allmogens via Swish: 123 258 97 29
Steun Allmogens door sluit u aan bij
Steun Allmogens in uw testament