Aan Agathe en Richert von Koch.
Op de boerderij van de boer
stond oude linde,
de vereerde boom van het eten,
met een grote kroon
en stam, geruniceerd door twintig genealogieën.
De storm kwam,
sterker dan sinds mensenheugenis:
de mooie boom,
gebukt onder de jaren,
...viel.
Mensen van het huis
stonden rouwenden rond de gevallenen.
Zilverharige grootvader,
die negentig winters verleidde,
gestreeld met verdorde hand
haar winderige bast en zei:
We zullen niet scheiden, je zult niet sterven.
Je zult in een dochter wonen,
een sterke afstammeling van je stam.
In jezelf leefde een moeder,
die, toen Midgard duizend jaar jonger was dan nu,
schoot omhoog van zijn romp
en gaf koelte aan de vaders,
wiens namen worden gevoeld op de mond van Saga,
als ze niet vervaagd waren in de verte van de tijd.
En je dochter zal groeien,
gezegend door de hemelse,
en met een suizende kroon
voor de familieleden, die komen,
vertel de verhalen,
dat je vertelde
voor vervlogen generaties,
en optillen, zoals jij,
luisterende geesten
naar eeuwige gedachten.
Welke oudste ik me herinner
is de blik van mijn moeder
en dan jij, vriend van mijn dagen!
Als kind werd ik in slaap gebracht
van je haast:
zware ogen
nog niet gezocht
in het venster van de zoutkist
je wuivende gebladerte,
waar het trilde
in heerlijk zonlicht
of een glimp opgevangen
tegen de sterren van de schemering.
Mijn eerste sport
waar, wanneer de weg
klimmer hij
uw hoogste tak
en zag daar
met betoverend zicht,
met ontluikend verlangen
naar management reizen,
in gouden glitter
het onbegrensde,
de hemel-reflecterende zee.
Ik weet het nog zo goed:
jullie gevleugelde gasten
beschermde niet
de ongetemde.
Op leeftijd waren er
een verbond van vrede
tussen mijn familie
en uw medeburgers.
Trygg tjirpte
de boompieper,
de spreeuw aangetrokken,
de bladzanger
zong zijn prachtige
show naast me.
Toen ik jong was
teruggestuurd,
dan ver weg met de zeilen
zwaan die ik heb gereisd,
zocht mijn blik
hangen over de vlakte
op een afstand
de ronding van uw gebladerte,
en als ik tijd heb gehad
naar de huispoort,
fluisterde je
naar de welkomstgroet
mijn beste
jeugdherinneringen
en mijn geloften voor het leven.
Hoe mooi ik je zag
die zomerdag,
dan bracht ik naar huis
mijn mooie bruid!
Hoe verspillend
je bent slordig geworden
in je aderen
bloemknoppen!
Nooit door jou
zoeter
de geur van jouw stoom
in de avondlucht
dan wanneer de zon, die scheen
de gelukkige dag,
zonk neer onder glinsterende wolken.
Laten we niet uit elkaar gaan,
je gedenkwaardig!
Je gaat nu naar binnen
in de hal van de vaders;
want uw hout zal worden gesmeed
in ingenieus houtsnijwerk
voor hoge zadelpennen
en heilige beelden,
zoals geïnterpreteerd in tekens
mysteries van de eeuwen
en drang naar mannen
leven van mij.
Uw hout zal worden bewerkt
tot beschermende schilden
om opgeheven te worden voor
wet en vrijheid;
met het ijzer geslepen
voor speerpunten
om in een vete gebracht te worden
voor pleeggrond
van mijn zonen
dappere zonen
in Svealandens
de rangen van krijgers.
As weet ik,
noemde Yggdrasil:
het is de machtige
de lenteboom van alles.
Werelden op
rusten zijn takken,
zijn wortel liep omhoog
uit de diepten van de ruimte.
Het licht, dat in de boom
kroonlijst
de frisheid van het leven,
kleur en inkleuring,
men gelooft, zal
van de menselijke wereld,
uit de goede oude tijd
gedachten en daden.
Maar Nidhögg knaagt
in het hoofdnetwerk,
en hij trouwde in
in de wonden;
het, naar men gelooft, zal
van de menselijke wereld,
uit het kwaad der eeuwen
gedachten en daden.
Nornan zei:
het nadert dagen,
als extreem dichtbij
Het vergif van de nacht.
De zoetheid van lariks
zingend dan betaalt
met het ijzer van de pijl
in het hart van de zanger;
gefolterde sargar
zuigende libel
in dankbaarheid voor uw moeite
in de middaghitte.
Trots loopt met ongewicht
Schouder de sterke,
de zwakke beer
zijn last en de zijne.
Bonden fäller,
vals voor winst,
in zijn eentje
de pijnboom van zijn landgoed.
Het vluchtige nu
willen genieten van hun eigen,
maar niet in de oudheid
en toekomst samen.
Hoe de hendels los te maken
heilige banden.
Hemelzicht
niet meer.
Runen van de Raad
geroosterd door geweld.
Zoals goden aanbeden worden
Lust en Goud.
Dan klaagt Yggdrasil
bomen en getjilp,
wordt dan geel weelderig
bladrijke bogen en dijen.
Het lijdt
tegen de fimbriële winter
voorspelde nacht van verschrikking.
Hard is in de wereld,
verschrikkelijke onrechtvaardigheid,
tafelkleed
voor de dochters van lust,
de dood van de honger
door deugdzame moeders
uitgezakte borsten
voor de kinderen van de slaaf.
Dan klaagt Yggdrasil
bomen en getjilp,
zijn takken piepen naar ijzige eilanden.
Het schijnt door
tegen de fimbriële winter
voorspelde nacht van verschrikking.
"Laat broeders broeders zijn
Bane Varda,
versleten zusters
zoons verwantschap.
Hard is in de wereld,
verschrikkelijke ondeugden,
bijl tijd, mes tijd
met gespleten schilden."
Yggdrasil jankt
met de kroon ontdaan,
trilt nu zijn sterke
van stam tot wortel,
de beving doet de grondvesten van de aarde schudden,
vlambladder
uit de diepten van de bergen.
De zon brandde op,
de nacht is gekomen,
stormen brullen
in verlaten ruimtes.
Maar luider gebrul
Heimdallsluren,
dat rammelt tot de laatste slag van de schepping.
Up beats
de poorten van de afgrond,
Het Reuzengebergte
grifter opent.
Zij die geleefd hebben,
nieuw leven ingeblazen
om uw plaats op te eisen
in de gelederen van de legers.
Spjutswingande
mensenmassa's exploderen
in verschillende richtingen
op snelle paarden
daar, waar ze fladdert,
Loki's banier,
daar, waar ze schittert,
Balder de Goede.
Wild mengen ze zich
in een regen van geweervuur,
gloed van brandende
vlammen van de wereld.
Heeft Loki gewonnen?
Is Balder aan het winnen?
Het kwaad overwinnen
of het goede?
De golf van strijd
schalen haperen -
alles wat we gelegd hebben
waar ons loodgieterswerk -
tot in de verlossing
weegpanneerslag
naamloze God
zijn goedheid gewichten.
De Boze
dan naar niets,
wildvuur
was een zuiveringsvuur.
Dan rijst op uit de diepten
een mooiere aarde,
waar de lente speelt
rond de bronnen van het leven.
Naast de
bredere Yggdrasil,
de lenteboom van alles,
de kroon van een vriend.
Zondeloos gezin
zich daar verzamelen
tot eeuwige vreugde
in de zalen van het licht,
en de leeftijd van onschuld
schilderijen, de gouden,
gevonden in het gras
op mooie spanning.
Abonneer je op YouTube:
Als je het waardeert Allmogens Onafhankelijk werken om onze mooie Zweedse geschiedenis en Noordse cultuur uit te beelden, u bent van harte welkom om iets leuks te kopen in de winkel of ons te steunen met een vrijwillige donatie. Dank u bij voorbaat!
Steun Allmogens via Swish: 123 258 97 29
Steun Allmogens door sluit u aan bij
Steun Allmogens in uw testament
