Winkel onze historische kaarten

Drie Noordse naamtradities

Naamgevingstradities
1940s. K W Gullers / Noords Museum (CC BY-NC-ND)

Moeite om een naam te kiezen voor uw toekomstig of pasgeboren kind? Hier zijn drie naamtradities om je op weg te helpen, rechtstreeks ontleend aan ons rijke Noordse erfgoed.

Een naam kiezen voor je kind, is het gewoon een kwestie van een naam vinden die "goed voelt" en mooi klinkt? Voor sommigen, misschien, en daar is niets mis mee. Maar er zijn ook tradities die tientallen of zelfs honderden generaties teruggaan in de Noordse landen - tradities die niet alleen de ouders, maar ook het kind vreugde kunnen brengen. Tradities die het kind een zinvolle band geven met zijn historische en culturele wortels.

De laatste tijd heb ik een nieuwe waardering gekregen voor oude Zweedse namen, namen waarvan ik ooit dacht dat ze "oud" klonken op zo'n manier saai schroef. Deze nieuwe waardering komt gedeeltelijk voort uit warme herinneringen aan mijn grootouders en belangstelling voor mijn wortels, maar ook uit een pas ontdekte kennis van deze tradities.

Naar mijn mening zijn onze namen een heel mooi onderdeel van ons Zweedse erfgoed en cultuur. Namen met een duizenden jaren lange geschiedenis, die vaak een oorspronkelijke betekenis hebben die nu door de meeste mensen vergeten is. Hoeveel mensen weten, bijvoorbeeld, dat de naam Gunnar is gevormd uit oude gunnr en haria en betekent krijger?

Namen zoals Birger en Björn, Sigrid en Sven, Ingrid en Ingvar, Helge en Harald, Tyra en, ja, zelfs Torbjörn.

Weet je wat deze namen, die je hierboven ziet, gemeen hebben? Ze staan allemaal op runenstenen rond Zweden, en werd zo'n 1000 jaar geleden opgeschreven (ruwweg). Namen met voorouders, die toen al ontelbare generaties lang werden doorgegeven. Namen die ook vandaag nog worden doorgegeven door hun nakomelingen, door ons Zweden, Noren, Denen en IJslanders die allen wortels hebben in het Noordse culturele erfgoed.

Sigurdsristningen
Sigurdsristningen (Sö 101) op Ramsundsberget, Södermanland, uit de 11e eeuw, waarin de vrouw Sigrid wordt genoemd. Houtsnede uit 1877 van Oscar Montelius De heidense periode van Zweden, en de Middeleeuwen, laatste fase, van 1060 tot 1350

Als je iets wilt leren over Noordse persoonsnamen, zoek dan het boek op Scandinavische Cultuur volume VII - Persoonsnamen, waarin redacteur Assar Janzén (1904-1971) het volgende schrijft over traditionele naamgevingsprincipes:

De oudste zeepnaam-persoonsnamen hadden, zoals reeds is aangegeven, een echte betekenis. Ze waren vol van kracht en betekenis. De naam werd gegeven voor magische doeleinden, met het oog op het toekomstige karakter van het kind. "De naam was op zichzelf een geconcentreerde poëtische gelukswens", zegt de grote Duitse naamonderzoeker Schröder. Ook nu nog dromen ouders graag over de toekomst van hun kinderen. Het is altijd zo geweest. In het verleden kwam dit tot uiting in namen. De naam zou het motto en het leidend licht van het kind zijn. Er is gezegd: "De mens is wat hij wordt genoemd." Men hoopte dat de naam de pasgeborene een gunstige uitgangspositie in het leven zou geven en daarom bevatte de naam een wens voor dapperheid, succes in de strijd, rijkdom, macht, de gunst van de goden, of, in het geval van een meisjeskind, voor schoonheid, hulpvaardigheid, Valkyrie-kwaliteiten, enz. Men kan zich ook voorstellen dat de ouders zich schatplichtig voelden aan de goden en hun kind bij naam aan hen opdroegen.

Assar Janzén, Noordse Cultuur VII - Persoonsnamen

Janzén legt als volgt uit hoe deze gelukswensen tot uitdrukking konden komen in de naamgeving van de ouden:

Naam van Ás-, God-(Goð-), þór- enz., uitte vanaf het begin de wens dat het zo genoemde kind onder goddelijke bescherming zou staan. Men kan zich voorstellen dat met Ásbjǫrn betekende 'de door de goden beschermde beer', met þorgeirr "de Geirr beschermd door Thor", enz. Het verlangen naar bekendheid en een machtige positie ligt in Eiríkr "de machtige boven anderen" (of misschien "de altijd machtige"), Haraldr (< -valdr) "degene die de macht heeft over het leger, de bevelhebber" [...]. Wenselijke vrouwelijke eigenschappen worden aangeduid met namen als Ragnfríðr "mooi voor of geliefd door de goden", Brynhildr "de krijger met de voorhoofdsbaard", Salgerðr "hij die het huis beschermt" enz.

Assar Janzén, Noordse Cultuur VII - Persoonsnamen

Hoe ben je te werk gegaan om je kind een naam te geven? Het vernoemen van kinderen naar familieleden of andere hoogwaardigheidsbekleders is vandaag de dag nog steeds gebruikelijk (zie #3), maar er zijn ook twee andere naamgevingsprincipes die nog verder teruggaan in onze geschiedenis. Laten we ze alle drie eens bekijken:

1. Variatie

Variatie is de gewoonte om nieuwe samengestelde namen te vormen uit verschillende verbindingen in de namen van oudere familieleden. De naam van het kind werd geassocieerd met "iemand dichtbij, vooral die van de vader". Dus als de naam van de vader Torbjörn twee zonen kunnen worden genoemd Torsten en Torleif. Een voorbeeld uit Boek der Namen (Residentie) in IJsland laat zien hoe een hele afstamming eruit kan zien:

Torbjörn (ver) - Torbrandr (geluid) - Asbrandr (sonson) - Vebrandr (sonar)

Natuurlijk zijn oude Scandinavische zeepnamen tegenwoordig niet erg gebruikelijk. Maar wie weet, alles gaat in cycli, dus misschien zullen Torleif en Torsten in de toekomst ook een comeback maken?

2. Alliteratie

Alliteratie is de gewoonte om namen binnen dezelfde familie met elkaar te associëren door uddljudsrim. Bijvoorbeeld, de hele eerste lettergreep of alleen de eerste letter van de namen.

De Normandiër en de Jarl Atle Mjove die in het begin van de 10e eeuw stierf, noemde zijn drie zonen Hallstein, Herstein en Holmstein waar hij zowel dezelfde eerste letter als hetzelfde einde kreeg. Maar aangezien, zoals ik al zei, zeepnamen tegenwoordig vrij zeldzaam zijn, is een redelijker optie om voor alle broers en zussen dezelfde eerste letter te gebruiken.

Wat was het idee achter dit principe? Het is moeilijk te zeggen, maar ik denk dat het idee misschien was dat de broers en zussen nog meer verenigd zouden raken en zich nog hechter en loyaler aan elkaar zouden voelen, wanneer zij niet alleen door verwantschap, maar ook door hun namen verenigd zouden zijn.

3. Dagvaarding

Hier komen we bij de enige Noordse naamtraditie die vandaag de dag nog in leven is, een traditie die volgens Janzén teruggaat tot ten minste de 6e eeuw, d.w.z. tot het einde van de de migratieperiode en het begin van Vendeltiden. Naamgeving, d.w.z. het kind een naam geven van een familielid of andere "vertrouweling". Janzén zegt dat kinderen gewoonlijk naar een vader of grootvader werden genoemd, "heel vaak ook naar de naam van een vader of oom, of zelfs naar een ouder familielid". Hetzelfde principe gold voor dochters.

Zo kan de eerste zoon naar zijn grootvader zijn genoemd, de tweede zoon naar zijn grootvader, de derde zoon naar zijn vader of een andere voorvader. Hetzelfde patroon gold voor de naamgeving van dochters, d.w.z. de eerste dochter kreeg grootmoeders naam, de tweede dochter grootmoeders naam, enz.

Hier is Janzén over de mogelijke oorsprong van de naamgevingsconventie:

In een beroemd essay "Sjaelavandring og Opkaldelsessystem", schreef de Noorse onderzoeker G. Storm bracht de eed van het roepen in verband met het oude Germaanse geloof in de migratie van de ziel, waarschijnlijk overgenomen van naburige volkeren. De ziel en de eigenschappen van de overleden voorouder werden via de naam doorgegeven aan een latere nakomeling.

Assar Janzén, Noordse Cultuur VII - Persoonsnamen

Bij de vergelijking van de drie principes stelt Janzén dat naamgeving als principe de individualiteit van het individu benadrukt, terwijl zowel variatie als alliteratie binnen een lijn of familie blijven en "een uitdrukking zijn van het Germaanse gevoel voor afstamming".

Onder de lagere sociale lagen was het, zelfs in de oudheid, gebruikelijker om eenhoofdige namen te hebben, d.w.z. eenvoudiger niet samengestelde namen, en hier was het principe van de naamgeving van nature gebruikelijker.

Voor degenen die belangstelling en waardering hebben voor hun wortels, zou ik dit artikel willen gebruiken om een lans te breken voor al die mooie oude Zweedse en Noordse namen die deel uitmaken van ons cultureel erfgoed en van uw familie, namen die onze grootouders droegen, namen die het kind een directe band met zijn oorsprong geven.

De tip van vandaag zal de website zijn Noordse Namen waar je meer te weten kunt komen over de betekenis van de namen. Ze hebben ook een goede zoekfunctie waar u kunt zoeken op taal, populariteit en betekenis.

Abonneer je op YouTube:


Als je het waardeert Allmogens Onafhankelijk werken om onze mooie Zweedse geschiedenis en Noordse cultuur uit te beelden, u bent van harte welkom om iets leuks te kopen in de winkel of ons te steunen met een vrijwillige donatie. Dank u bij voorbaat!

Steun Allmogens via Swish: 123 258 97 29
Steun Allmogens door sluit u aan bij
Steun Allmogens in uw testament

Populair