De eclips en de minachting voor onze geschiedenis

Dit is mijn antwoord aan "Jonas" vanaf 8 juni in Örnsköldsvik's Allehanda eiste dat het oude standbeeld van Sörköraren op het plein zou worden verplaatst om plaats te maken voor een modern "monument" dat "diversiteit" en "multiculturalisme" zou vieren. Lees eerst zijn brief voordat u hier verder leest.

Mijn antwoord is ook gepubliceerd in de plaatselijke krant, zij het in gewijzigde vorm. Het is niet toegestaan om "diversiteit" tussen aanhalingstekens te zetten, maar er zit duidelijk een reden achter waarom ik zo schrijf. Ik doe dat uit principe omdat ik het begrip niet herken in de betekenis waarin het gewoonlijk wordt gebruikt - d.w.z. culturele en etnische "diversiteit" toegepast op groepsniveau in Zweden.

Voor mij spreekt het vanzelf dat er evenveel verscheidenheid bestaat in een groep van uitsluitend etnische Zweden als in een groep waar iedereen een andere oorsprong heeft. Het is een voor de hand liggende conclusie als je elk individu ziet voor wat ze werkelijk zijn. uniek - in plaats van mensen te categoriseren en te rangschikken naar de kleur van hun huid. Diversiteit is niet iets dat uit verre landen wordt geïmporteerd, het is iets dat in ieders innerlijk tot uiting komt. Diversiteit hebben we altijd hadden er genoeg van in Zweden.

Het begrip "diversiteit" is dan ook niet meer dan een holle frase, een woord dat mooi klinkt maar geen echte betekenis heeft. Het klinkt vals.. De uitzondering is natuurlijk als u werkelijk gelooft dat er "te veel" Zweden (of Sami of Japanners) in een groepsverband kunnen zijn en dat de "diversiteit" er daarom onder zou lijden. In dat geval krijgt het woord een diep racistische betekenis.

Maar genoeg platitudes, hier is mijn repliek - inclusief aanhalingstekens - en een iets uitgebreidere achtergrondgeschiedenis.

Het standbeeld op het plein van Örnsköldsvik zou in een eenzame steeg moeten worden verstopt omdat het "iets ouds en diffuus viert". Slechts 29 jaar nadat het werd opgericht, staat het in de weg van moderne en fantastische "diversiteit".

Nu zal ik je vertellen waarom De vlinder heeft hun ereplaats op het plein van Örnsköldsvik verdiend en waarom de herinnering aan deze reizende kooplieden beschermd en geëerd moet worden - en niet "weggemoderniseerd" door stuntelende culturele revolutionairen.

Aan al diegenen die denken dat de Zwarte Beer iets "diffuus" voorstelt, zou ik vriendelijk willen voorstellen zich eens in de geschiedenis van ons dorp te verdiepen in plaats van een dergelijk gebrek aan geschiedenis te laten profiteren van de rest van ons, alle Nola-boswachters die in onze geschiedenis zowel betekenis als hoop voor de toekomst vinden.

Voltooid in 1989 door de beroemde beeldhouwer Asmund Arle (1918 - 1990), die van de gemeente de opdracht kreeg het standbeeld te maken om dit historische tijdperk in de geschiedenis van de streek van Nola Forest te herdenken.

Het was een tijdperk in de 18e en 19e eeuw waarin mensen uit ons ooit arme dorp midden in de strenge winter hun sleeën volpakten met handelswaar, op de hondenvachten vertrekken voor een handelsreis van twee maanden naar het zuiden in de hoop met een mooie winst naar huis, naar de familie, terug te keren.

Ze gingen vooral naar het zuiden, naar Bergslagen en Stockholm, maar ook tot Norrköping. Vandaar de naam die aan deze reizende boeren is gegeven, slager.

Zij vervoerden huiden (ook van honden), huiden, houten lepels, lariks, vlas, boter, bosvogels zoals korhoenders, korhoenders en veelvraten, droge vis (b.v. snoek), enz. op hun sleeën. Het was dus geen haring die op deze handelsreizen werd verkocht, zoals "Jonas" zich voorstelde in zijn enigszins karikaturale beeld van de Anglo-Manlans van weleer.

Een voorbeeld uit januari 1809 is de belastingboer Jon Jonsson in Svedje, die van plan was een handelsreis naar het zuiden te maken. Hij schreef de volgende lijst van goederen op:

Eigen hoeve bestaande uit de volgende waras
4 eetlepels boter
4 lispels droge vis
400 kubieke meter ruwe lariks
10 tijgers
5 everzwijnen
30 paar harten
8 kalfsleer
8 schapenvacht
Själevad en Svedje ged. 10 januari 1809
Jon Jonsson in Svedje

Dit waren mensen die aan het eind van de 18e eeuw eindelijk weer een zekere mate van vrijheid hadden gekregen om handel te drijven met de buitenwereld, nadat hun vrijheid om handel te drijven eeuwenlang ernstig was beknot door de Zweedse staat, net als de rest van het gewone volk van Zweden.

De gouverneur zelf Per Abraham Örnsköld (1720-1791), naar wie de stad Örnsköldsvik is genoemd, walgde van de handelsreizen van de boeren, die zo een betere prijs voor hun goederen konden krijgen. In de jaren 1760 sprak hij over de "schadelijke tochten van de boeren naar Norje en in verschillende provincies van het koninkrijk". De wrok van de boeren was echter geheel wederzijds en leidde er in 1769 toe dat Örnsköld uit Ångermanland werd verdreven toen de boeren, in zijn ogen "lui", genoeg hadden van Örnskölds steeds meedogenlozere pogingen om meer belasting te innen van de gewone burgers.

Een grote verandering kwam met Gustav III's Vrijheidsverklaring in 1789 aan de Zweedse en Finse boeren, toen de boeren niet alleen hun eigen goederen mochten verkopen, maar ook die van hun buren mee mochten nemen op handelsreizen. Gustav III's besluit opende de weg voor ondernemende Nola-boswachters om grotere reizen te maken waarbij zij ook goederen van enkele naburige boerderijen meebrachten.

Hier begon de bloeitijd van de duisternis, toen zij, in hun streven om hun lot in het leven te verbeteren, huis en gezin verlieten en met kapitaal terugkeerden om voor zichzelf een betere toekomst te scheppen.

Kersti Ullenhagen's conclusie in haar boek Butcher is dat de verduistering niet alleen heeft bijgedragen tot de verbetering van de Anglo-Manitanen van die tijd, maar ook dat Nolaskog's "vele kapitalisten in het kleine formaat" de weg hebben gebaand voor de laat 19e eeuwse industrialisatie die de basis heeft gelegd voor de welvaart die wij Anglo-Manitanen vandaag genieten.

Voor mij is het dus duidelijk wat het standbeeld van het Donkere Oor voorstelt. De Zwarte Beer vertegenwoordigt gedrevenheid, vechtlust, ondernemingszin en een ontembare wil om een betere toekomst te creëren. Wat een betreurenswaardig beeld heeft "Jonas" van hen die voor ons leefden! Een herinnering aan hun harde werk afdoen als iets "ouds" en "saais" dat het verdient te worden verborgen en vergeten.

De waarden die dit standbeeld vertegenwoordigt speelt nooit zijn rol. Sörköraren wijst de weg voor de toekomst van Örnsköldsvik, ja voor de toekomst van Zweden in zijn geheel. Die toekomst, als we willen dat die rooskleurig is, kan alleen worden opgebouwd met hard werken, verdomd goede manieren en respect voor de aspiraties van mensen om hun eigen succesvolle smid te zijn - niet met gemeenplaatsen over een of andere vage "diversiteit" of fantasieën over hoe "multicultureel" de inwoners van Övik en de Zweden zijn.

De oude tijd komt niet meer terug en een standbeeld dat het oude en saaie viert in het midden van de stad is een moderne stad als Örnsköldsvik echt niet waardig.

Voel je het?

Minachting.

Of is het gewoon onwetendheid? Historische onwetendheid? Hoe dan ook, het is zeer betreurenswaardig, ook al is het geen volledig nieuw verschijnsel. In alle tijden zullen er mensen zijn die het oude willen "moderniseren", hetzij uit pure minachting of gewoon uit onwetendheid over de geschiedenis. Daarom moeten zij die waarde zien in het oude ook, in alle tijden, uitroepen. En om weg te brullen, it waar wij Nola-voortrekkers altijd goed in zijn geweest... en zure haring maken, natuurlijk.

Örnsköldsvik kan de ambitie hebben om te zijn zoals elke "moderne" stad. Een stad zonder geschiedenis. Een stad zonder ziel. Of Örnsköldsvik kan Örnsköldsvik zijn, met een cultureel erfgoed dat de moeite waard is om over te juichen. Hetzelfde geldt voor Nolaskogs, Ångermanland en Zweden als land.

Ik weet wat ik kies.

Wat kies je?

Abonneer je op YouTube:

Als je het waardeert Allmogens Onafhankelijk werken om onze mooie Zweedse geschiedenis en Noordse cultuur uit te beelden, u bent van harte welkom om iets leuks te kopen in de winkel of ons te steunen met een vrijwillige donatie. Dank u bij voorbaat!

Steun Allmogens via Swish: 123 258 97 29
Steun Allmogens door sluit u aan bij
Steun Allmogens in uw testament