Winkel onze historische kaarten

Over de kerstvieringen van vroeger en "de wol over je ogen trekken"

Kerstmis in Småland 1785
Nordiska museet (CC BY-NC-ND)

Wat was de typische kerstviering onder het gewone volk in het verleden? We weten dat er geen kerstbomen of kerstcadeautjes in de boerderijen waren als we ver genoeg teruggaan in de tijd, maar er is nooit een gebrek geweest aan kersttradities in Zweden.

"Småland Kerstmis" is een oud schilderij van Pehr Hörberg uit 1785, 232 jaar oud, en het schilderij is, volgens het Noords Museum, de oudste afbeelding van kerstvieringen in Zweden. Op de voorgrond spelen enkele mensen "kaveltje trekken" in het stro dat de vloer bedekte.

Dus wat is het spel van "een mes trekken"? Wel, het is een zeer oud machtsspel, een soort touwtrekken, dat minstens teruggaat tot de Vikingtijd - waarschijnlijk nog ouder. In het boek Viking gevechtskunst (2015) vermeldt Lars Magnar Enoksen het spel, dat ook wel "aan het handvat trekken" of "aan de zakdoek trekken" werd genoemd. Hij beschrijft het als volgt:

Twee mensen die elkaars kracht wilden testen gingen op de grond tegenover elkaar zitten en plaatsten de zolen van hun voeten tegen de zolen van de voeten van hun tegenstander. Vervolgens strekten zij hun armen uit en grepen een sterke boomtak (trekknots) of een stevig stuk touw, waarbij zij niet zelden een gebonden cirkel vormden (trekbeugel). Het was ook mogelijk de polsen van de tegenstander vast te grijpen (trekken aan de handboei), maar in dit geval werd nog meer behendigheid en rugkracht van de deelnemers gevraagd, aangezien zij zich in een meer voorwaartse en minder voordelige of neutrale uitgangspositie bevonden dan bij het knuppeltrekken en het trekken aan de hand.

Als een knots werd getrokken, zou de stok of boomtak zich vlak boven de voeten van de twee strijders bevinden als het gevecht begon. Om het zo eerlijk mogelijk te maken, had ieder een buiten en een binnen tag (vergelijk met worstelen met vaste tags, zij en zij). In het geval van hand- of touwtrekken hadden beiden een greep aan elk uiteinde van het touw, zodat het niet nodig was elk van de buitenste en binnenste grepen te nemen, aangezien beiden dezelfde greep hadden. Bij het handschaak hadden de bada-strijders dezelfde greep op de polsen van de tegenstander, maar zij konden ook hun vingers krullen en zo de handen van de tegenstander haken.

Als een persoon met superieure kracht tegenover een zwakkere man of vrouw stond, mocht de sterke man of vrouw slechts met één hand grijpen, terwijl de zwakkere man of vrouw met beide handen mocht grijpen. De bedoeling was natuurlijk om de strijd zo gelijk en eerlijk mogelijk te laten verlopen.

De verliezer was de eerste die de knots, het touw of de pols van de tegenstander losliet. Je kon het touwtrekken ook winnen als je erin slaagde je tegenstander van de grond te tillen, mits de tegenstander zijn greep niet losliet.

Hier hebben we een traditie die er gewoon op wacht om opnieuw te worden ingevoerd in de Zweedse kerstvieringen. Het aanmoedigen van de ontwikkeling van fysieke kracht bij toekomstige generaties is nooit verkeerd. Dus strooi wat stro op de grond, zoek een stevige boomtak, en leer de kinderen deze kerst "een knots trekken"!

Abonneer je op YouTube:


Als je het waardeert Allmogens Onafhankelijk werken om onze mooie Zweedse geschiedenis en Noordse cultuur uit te beelden, u bent van harte welkom om iets leuks te kopen in de winkel of ons te steunen met een vrijwillige donatie. Dank u bij voorbaat!

Steun Allmogens via Swish: 123 258 97 29
Steun Allmogens door sluit u aan bij
Steun Allmogens in uw testament

Populair