Hästevads stenen

Oud Monument Hästevads stenen buiten Vänersborg in West-Zweden ligt in het midden van een oude begraafplaats, ook wel Hästevadets begraafplaatsen aan de voet van de machtige Halleberg (vroeger gewoon HallDe koepelring heeft een diameter van ongeveer 19 meter en bestaat uit 8 staande stenen van 1,6-2,4 meter hoog, geplaatst op een verhoogde heuvel.

Een bericht gedeeld door Nicklas Larsson (@ancient_sites) op 4 okt 2016 om 11:53pm PDT

Det finns ingen brist på äldre källor som beskriver platsen. Erik Dahlbergh besökte och beskrev platsen på 1660-talet i Suecia antiqua et hodierna, och 1746 fick Hästevadet besök av Carl von Linné. I sin reseskildring skriver Linné att ”många ätteplatser lågo omkring domarringen och andra närmare Ättestörtan”. På den här platsen höll Götiska förbundet ting år 1818, 1819 och 1821, och som minne av tingen finns än idag ett minnesmärke på platsen.

Het hele gebied was ooit een grote begraafplaats met veel grafheuvels en stenen. In een van de graven werd een 2000 jaar oude urn gevonden die graan bleek te bevatten, zoals te lezen is in de documentatie van de National Heritage Board in een notitie van 31 oktober 1948. In Hästevadet hebben enkele opgravingen plaatsgevonden, waarbij grafurnen, asbijlen, vuurstenen, bronzen speerpunten, enz. zijn gevonden. Helaas werden de meeste graven later voorgoed vernietigd in verband met de aanleg van de spoorlijn, grindgroeven en woonwijken. Enkele tientallen meters ten zuiden van de keuringsring, waar nu de spoorlijn loopt, bevond zich een andere keuringsring.

In Svenska Familj-Journalen, jaargang 12, 1873, Claës Joh. Ljungström over Ättestupan en "Hästevads Stenar" in Hallebergen vermeldt de vele oude monumenten "in de pastorie van Tunhem", "op het landgoed Nygård", en "op de oude voorouderlijke boerderij van de vlakte van Forstena". Maar over de stenen van Hästevad schrijft hij:

De mooiste stenen nederzetting in het dorp is echter die aan de voet van de Halleberg, gelegen langs zowel de hoofdweg als de spoorweg tussen Wenersborg en Herrljunga, en die gewoonlijk wordt genoemd Hästevads stenen, waarvan de naam is ontleend aan de nabijgelegen boerderij Hästevadet.

Deze steen, die zich bevindt op een heuvel die iets boven de omringende grond uitsteekt en aan de bovenkant is geëgaliseerd, maar die nu hoger lijkt dan hij in werkelijkheid was, omdat hij is afgegraven om grind te winnen tijdens de aanleg van de ijzerweg Uddevalla-Wenersborg-Herrljunga hier, is helemaal rond en heeft een diameter van dertig alnar. Zijn omtrek is dus nittio alnar, en de stenen, acht in aantal, staan even ver, namelijk iets boven tolf jaren uit elkaar. Deze stenen zijn klaarblijkelijk afkomstig van de naburige Halleberg, want zij bestaan uit dezelfde materie als de bovenste en krachtigste laag van de berg, nl. val.

De meest zuidelijke steen, die zo dicht bij de spoorweg staat, die hier een diepe "insnijding" heeft dat een ondermuur moet worden gemaakt opdat de kant van de heuvel met de steen niet op de weg zou vallen, is vijf en een halve voet hoog, en als men de steen van hier naar rechts volgt, blijkt dat de andere de respectieve hoogten hebben van acht, zes, zeven, zes, acht, zeven voet. De noordoostelijke steen is een zeven voet brede en gladde heuvel, ononderbroken van boven en van beneden, maar samengesteld uit vier ijzeren spiesen, waarvan de drie onderste verloren zijn gegaan door hen die de middelste en de uwe niet konden onderscheiden.

In 1754, 8 jaar na de doortocht van Carl Linnaeus, kreeg Hästevadet een koninklijk bezoek van koning Adolf Fredrik en Koningin Lovisa Ulrika. Toen het koningspaar zag dat een van de stenen van de ring was omgevallen, beval de koning hem weer recht te zetten. Om de gebeurtenis te herdenken, werden de namen van het koninklijk paar in de steen gekerfd.

BOVENKONING
ADOLPH FREDRIKS
EN DROGEN
LOVISA ULRICAS
COMMANDO TOEN ZE OP 8 AUGUSTUS 1754
BEZOCHT DEZE PLEK
DIT WERD TOEN ONGEDAAN GEMAAKT.
NEN OPGERICHT DOOR HET GRAAFSCHAP
HÖFDINGE GREF
ADOLPH MÖRNER.

Wat was het dan dat Carl Linnaeus zei over de "Eetstoornis"? Nou, het is Halleberg's bijenkorf waar hij naar verwijst. Het ligt 250 meter ten noordoosten van de Domar-ring, en volgens de legende was het daar, langs de verticale klif, dat de oude Goten de zeilen hesen "naar Odins eiland zonder aan de terugreis te denken, wanneer alles niet meer naar hun zin zou gaan of wanneer zij moe waren geworden van de wereld en het leven", zoals Linnaeus het beschreef.

Tot de jaren 1920 was er ook een waterbron aan de voet van de berg, net onder de ättestupan, die door de plaatselijke bevolking Op Bron of Oden's dam. Volgens de legende wasten de voorouders van de Visigoten er de dode lichamen van hun verwanten alvorens ze te begraven. Volgens een beschrijving uit de jaren 1790 had de vijver toen een diameter van "60 cubits", d.w.z. 36 meter, maar in de jaren 1910 was de vijver gekrompen tot een diameter van 7 à 8 meter, volgens gegevens van de Zweedse Nationale Raad voor het Cultureel Erfgoed (Riksantikvarieämet). De vijver werd tussen 1925 en 1926 volledig gedempt in verband met de bouw van een nieuw huis.

Meer over de korf van Halleberg en het machtige oude kasteel komt nog! Als u van dit artikel genoten hebt (dat vele uren onderzoek en schrijven vergde), steun dan Allmogens populair onderwijs werk van sluit u aan bij of een geschenk geven. Dan kun je meer van dit verwachten! Uw steun = liefde.

Ontdek meer interessante plaatsen om te bezoeken op Geschiedenis kaart.

Abonneer je op YouTube:

---

Als je het waardeert Allmogens Onafhankelijk werken om onze mooie Zweedse geschiedenis en Noordse cultuur uit te beelden, u bent van harte welkom om iets leuks te kopen in de winkel of ons te steunen met een vrijwillige donatie. Dank u bij voorbaat!

Steun Allmogens via Swish: 123 258 97 29
Steun Allmogens door sluit u aan bij
Steun Allmogens in uw testament