Winkel onze historische kaarten
Cultuur
Belangrijke boodschap voor cultureel erfgoed
17
Nov.
Nov.
In dit artikel wil ik enkele gedachten met u delen over cultureel erfgoed, de praktijk van de volkscultuur en de verantwoordelijkheid die wij als bezitters van cultureel erfgoed dragen tegenover de volgende generatie en de samenleving in het algemeen.
De traditionele volkscultuur is in de afgelopen eeuw verdrongen door productie en consumptie. Misschien in die mate dat weinig Zweden nog tijd hebben voor vieringen, herdenkingen en huiselijke tradities. Hoeveel vakantiedagen moet je nemen om dit goed te maken? Kun je het je veroorloven? Zolang het snel, gemakkelijk, handig en verteerbaar is, is het prima, maar veel tradities vergen inspanning en dreigen uit het schema geschrapt te worden. Je kunt veel van de benodigde benodigdheden kopen, maar uiteindelijk moet je nog steeds meedoen om iets te bereiken. We moeten de tijd nemen en onze cultuur daadwerkelijk beoefenen, zodat ze blijft voortleven.
Tradities, zoals de naam al zegt, worden doorgegeven. Wat door de generaties heen op dezelfde manier wordt beoefend, waar iedereen weet wat er verwacht wordt en waar iedereen iets gemeenschappelijks heeft. Het biedt een onvervangbare veiligheid en een sterk gevoel van verbondenheid. Zolang er een "kritische massa" is, d.w.z. een kern van beoefenaars, kan de kettingreactie optreden en kunnen meer mensen betrokken raken bij de gemeenschappelijke volkscultuur. Op een werkplek werd mij verteld dat er vroeger elk jaar een Lucia-optocht was vanuit de muziekschool van de stad, maar dat is lang geleden. Het werd gezegd met glinsterende ogen en een stem vol nostalgie. Waarom zijn ze gestopt? Niemand wist waarom. Dit gezegd zijnde, boekte ik de Lucia-optocht na overleg met de manager en hervatte de gewoonte tot ieders vreugde. Toen realiseerde ik me hoe makkelijk het is om de trend om te keren. Of het nu gaat om een Lucia-optocht op het werk, een koekoeksklok met de familie of een minstreel op een bruiloft. Iedereen kan iets doen om het vuur levend te houden. Het belangrijkste is om iets te doen en het met plezier te doen.
Je kunt niet alles in je eentje oplossen, hè? Nee, maar wat 12 boeren niet kunnen, kunnen er 12.000 wel. Bij deze vroeger sterke beweging van eigen bodem waren veel mensen betrokken en zij voedt ook nu nog de volkscultuur, zij het onder minder gunstige omstandigheden. In de loop van de tijd werd de beweging geïnstitutionaliseerd en stagneerde zij, terwijl de verstedelijking enerzijds het platteland ontvolkte en anderzijds de steden overbevolkte. Beide groepen verloren hun identiteit en moesten worden herschapen in naam van het succes. Traditie, gewoonten en dialecten moesten opzij worden gezet om andere belangen te bevredigen. Gelukkig werd veel opgepikt door historici, etnologen, archeologen en liefhebbers, zodat wij via musea, verzamelingen en geschriften kennis kunnen nemen van het cultureel erfgoed. Men mag echter niet vergeten dat het cultureel erfgoed reeds lang in de publieke belangstelling staat en het voorwerp is van politiek. Dit proces is in de eerste decennia van de 21e eeuw nog uitgesprokener en complexer geworden. In de postmoderne wereld wordt alles wat langzaam is opgebouwd en geërfd, in twijfel getrokken, misbruikt en ontmanteld. Ergens bij horen, identiteit en gemeenschap zijn gevoelige onderwerpen en wat ooit vanzelfsprekend was, wordt nu op giftige wijze bekritiseerd.
Ons perspectief moet echter verder gaan dan decennia en op zijn kortst drie generaties. Met het gezin als uitgangspunt moeten wij het Zweedse culturele erfgoed als ons erfgoed gaan beschouwen en opeisen wat ons toebehoort. Dit erfgoed varieert van legenden, liederen, gewoonten en tradities tot landschappen, architectuur, archeologische vondsten en heilige plaatsen. Wij moeten ernaar streven het aantal tussenpersonen te verminderen en rechtstreeks toegang te krijgen tot onze volkscultuur en ons erfgoed zonder dat deze vervormd of in twijfel getrokken worden. Natuurlijk moet het cultureel erfgoed worden bewaard en beheerd, en de musea spelen daarbij met hun collectieve deskundigheid een belangrijke rol, maar wij hebben er geen behoefte aan dat alles wordt geïnterpreteerd, gefilterd en aan ons geserveerd. Wij moeten in staat worden gesteld onze eigen conclusies te trekken en onze eigen mening te vormen over onze oorsprong en onze toekomst. Wij hoeven ons nooit te rechtvaardigen of te verantwoorden, wij hoeven alleen maar ons erfgoed te benutten en de teelt die al duizenden jaren aan de gang is, voort te zetten. Naarmate meer en meer mensen deel gaan uitmaken van de cultuur, willen delen in het erfgoed en deel uitmaken van een grotere gemeenschap, zullen veel van de huidige problemen worden verlicht. Het is de hoogste tijd om ons zelfbewustzijn te verbeteren om onszelf en onze kinderen meer vertrouwen te geven in onszelf en onze samenleving.
Abonneer je op YouTube:
Als je het waardeert Allmogens Onafhankelijk werken om onze mooie Zweedse geschiedenis en Noordse cultuur uit te beelden, u bent van harte welkom om iets leuks te kopen in de winkel of ons te steunen met een vrijwillige donatie. Dank u bij voorbaat!
Steun Allmogens via Swish: 123 258 97 29
Steun Allmogens door sluit u aan bij
Steun Allmogens in uw testament
Anders Agdahl
Populair
De slachting van de almages op Helgeandsholmen 1463- Rooksteen (Oog 136)
- Toespraak op Zweedse vlagdag
- 25 maart 1644: bloedbad onder Scanische boeren bij de slag van Borst
- Allmoge - wat is het?
- Hoe oude ramen te renoveren stap voor stap
- De pest in de Gullspång rivier
- Kleine bluebell verkozen tot nationale bloem van Zweden
- 20 Amerikaanse steden genoemd door en naar Zweden
Geweldig bericht, ik wil meer van deze man zien!
Plezier met meer schrijvers.
Alles wat ons kan samenbrengen over ons Zweedse erfgoed is zo ontzettend goed - heel erg bedankt voor je werk en voor het delen! DANK JE WEL.
Dit is het beste wat ik in lange tijd heb gelezen! Nu heb ik wat van het denken en het begrijpen...
Broodnodige informatie in deze tijden van echt gebrek aan traditie en cultuur.
Dank u voor uw belangrijke woorden over onze Zweedse gewoonten en tradities. Ik ben blij dat er nog jonge mensen zijn die ze nog koesteren. In onze tijd wordt ons verteld dat er geen Zweedse geschiedenis is, de moeite waard om te bewaren. Al onze gewoonten en tradities moeten verdwijnen of van naam veranderen om te passen bij de zogenaamde diversiteit. Maar ik ben blij dat ik hier ben opgegroeid met, mooie mei-liederen, Lucia kerstfeesten, Mårten gans, midzomerdans enz. Met Zweedse liedjes en liedjes,
Zweedse auteurs enz. Onze Zweedse geschiedenis is rijk, van ex Vikingen, snapphanen, staters etc.
De lijst gaat maar door. Maar helaas lijkt de jongere generatie veel van dit erfgoed te zijn kwijtgeraakt.
Wat uiterst tragisch is. Het was een lang bericht, maar het ligt me na aan het hart. 🥰🥰
Ik hou van de oude tradities waarmee ik ben opgegroeid en die ik aan mijn kinderen heb doorgegeven. Ze veranderen van tijd tot tijd een beetje, maar de kern blijft. Het is een sterke lijm die de familie en de gemeenschap bij elkaar houdt. Het is belangrijk om Zweedse immigranten uit te nodigen om deel te nemen aan de gemeenschap, het creëert saamhorigheid.
Dank je, Anders, voor een fantastische tekst! Ik hoop dat je blijft schrijven!