Kaart van Östergötland, 1779

Historische kaart van de provincie Östergötland, gepubliceerd in 1779 door Nils Morelius, hoofdinspecteur bij het Lantmäteriet. De oudst gevonden sporen van menselijk bestaan in Östergötland stammen uit de Oude Steentijd, meer dan 9.000 jaar geleden, toen dit deel een baai van het Ancylusmeer was. De vindplaatsen uit de vroege steentijd (3000 v. Chr.) liggen alle op de vruchtbare vlakte die zich ten zuiden van de Motala-stroom uitstrekt van de Vättern tot de Oostzee.

Reeds in de Bronstijd bevond de belangrijkste nederzetting zich in het westelijke deel van het landschap, maar de landbouw breidde zich steeds meer naar het oosten uit, zoals blijkt uit de vele rotstekeningen die in Roxen en in de omgeving van Norrköping zijn gevonden. Himmelstalund telt ongeveer 1.660 rotstekeningen, wat na Tanum het grootste aantal in Zweden is.

In de IJzertijd heeft in het gebied een grote uitbreiding plaatsgevonden in de periode 0-400 na Chr. Er zijn 75 nederzettingen, 500-600 graven, nog eens 30 kilometer stenen sporen, ongeveer 1000 oude akkers, een wegenstelsel van ongeveer 10 kilometer met ten minste 14 bruggen en een verharde wegkruising. In de ijzertijd werden in Östergötland ook vele oude forten gebouwd, waarvan sommige worden geacht te zijn opgericht ter verdediging tegen indringers tijdens de migratieperiode.

Uit dezelfde tijd wordt voor het eerst een groot aantal stammen in Zuid-Zweden genoemd, waaronder de naam ostrogothæ komt voor in de lijst die in de 5e eeuw in Italië werd geschreven door de Gotische schrijver Jordanes, maar hoewel velen dit zouden willen interpreteren als Östergötland, wordt de naam in verband gebracht met andere namen die alleen betrekking hebben op West-Zweden, zodat het waarschijnlijker lijkt dat het een deel van het land in het westen was. Het concept van Västergötland en waarschijnlijk Östergötland is jonger.

Bronvermelding: Wikipedia (CC BY-SA)