Drie redenen voor de grote Zweedse migratie naar Amerika

Foto: Zweden in Amerika. Olof Olsson uit Nerikes Kil, emigreerde rond 1880 naar Rush City, Minnesota.

Het visum van de emigrant werd geschreven door Wilhelm von Braun en gedrukt in Carlshamn in 1868, in een tijd waarin de emigratie vanuit Zweden werkelijk grote proporties begon aan te nemen. Hier is een voorbeeld:

Visan rimmar väl med det Vilhelm Moberg beskriver i sin bok “Den okända släkten”, som handlar om de miljontals ättlingar till de svenskar som emigrerade till Nordamerika under den stora svenska folkvandringen.

Een vroege reden voor de emigratie was kerkelijke onrust. Het was verboden religieuze bijeenkomsten te houden buiten de muren van de staatskerk. Deze reden verdween in 1858 toen het decreet werd ingetrokken.

En annan orsak Moberg nämner, som uppkom 1901, var när värnpliktstvånget utökades till tre år. “Under det nya århundradets första decennium for många tusen svenska ynglingar till Amerika för att slippa exercisen.”

Veel jonge Zweden die emigreerden, bleven in Zweden achter zonder huisvesting en economische kansen. Zij zagen de mogelijkheid om geld te sparen voor hun eigen boerderij als onbestaande. Ook klaagden zij over korte en onregelmatige banen en hoge belastingen.

Een jonge man, G. F. M. die in 1905 van Jämtland naar Illinois emigreerde, vertelt ons:

[…] “på våren 1905 erhöll jag mitt flyttningsbetyg och reste glad i hågen till republikens fria land. Det var inte endast de dåliga arbetsförtjänsterna, som drefvo mig att lämna Sverige, klass skillnaden och den långa värnpliktstiden stodo såsom hotande spöken och blickade mig mörkt till mötes. Af kamrater hörde jag, att då man kom ut på exercisplatsen fick man heta idiot, drummel, fähund, din dumma dj—l med flera vackra namn, och dessa titlar ville jag spara åt rikemans son.”

Som timmerhuggare i Norrland fick han betalt 2 kr per dag för att arbeta “från dagbräckningen till mörkrets inbrott”, vilket under Norrländska somrarna kan dröja långt inpå kvällen. I Amerika var hans villkor följande: “50 cent i timmen, 8 timmars arbetstid, ett rent och snyggt rum för 5 dollar i månaden, och ett fint bord att sätta mig till för 4 dollar i veckan.”

“Men en av emigrationens orsaker”, skriver Moberg, “tycks ha bestått oförändrad genom hundra år, nämligen missnöjet med byråkratin och ämbetsmannaväldet i Sverige och med alla lagar, som hämmar friheten.”

“De gör livet odrägligt i detta land och är som en frätande mask på samhällets bestånd”, skriver en av de tidiga emigranterna.

Tijdens Mobergs verblijf in Amerika ontmoette hij veel landgenoten die in de afgelopen jaren, zelfs tot in de jaren veertig, waren geëmigreerd, en op zijn vraag waarom, kreeg hij in negen van de tien gevallen hetzelfde antwoord:

“Missnöje med myndigheterna, med alla frihetsinskränkande lagar och förordningar, med tjänstemannaväldet här hemma. I de fyra ståndens Sverige förekom ett personligt, partriarkaliskt förtryck, i det socialdemokratiskt styrda Sverige utövas förtrycket av en opersonlig, mekaniskt fungerande statsapparat – det är skillnaden.”

Verstikkende bureaucratie en patronage dreven menig Zweed in ballingschap om zijn fortuin te zoeken over de zee naar het westen.

Als voorbeeld van de enorme Zweedse bureaucratie en (in)efficiëntie van de overheid, hoeft men niet verder te kijken dan Emigratie onderzoek. In 1907 werd een regeringsonderzoek ingesteld om te onderzoeken hoe Zweden de emigratie kon afremmen. Tegen die tijd woonde een vijfde van alle Zweden in de Verenigde Staten.

De autoriteiten in Zweden waren zeer bezorgd over de uittocht van hun onderdanen. Sommigen zagen de uittocht als een uitdaging voor de nationale solidariteit, terwijl anderen bezorgd waren over het verlies van arbeidskrachten. Toen, net als nu, betekende een grotere bevolking meer arbeid om te belasten. Maar gewone mensen maakten zich ook zorgen over het feit dat hele dorpen om hen heen letterlijk van mensen waren ontdaan.

Så till den statliga “effektiviteten”. När utredningen kom igång hade emigrationen redan pågått i över 50 år och, som Vilhelm Moberg anmärker i “Den okända släkten”, “det förefaller oss som om denna utredning påbörjades något sent”.

Laat zal de zondaar ontwaken. Maar nu was het onderzoek begonnen! Het duurde 6 jaar om het project te voltooien en de resultaten werden gepubliceerd in 21 omvangrijke delen.

“Den blev så grundlig, att den sträckte sig ända ned till jordmånen, till matjorden och alven, i varje svensk socken.” skrev Moberg.

“Men”, som Moberg avslutar ämnet, “när Emigrationsutredningen var avslutad, var också emigrationen praktiskt taget slut.”

Slechts één jaar nadat de Commissie haar laatste deel had gepubliceerd, brak de Eerste Wereldoorlog uit, waardoor vrijwel alle emigratie een halt werd toegeroepen, en in de jaren 1920 kwam er een einde aan de Zweedse massale emigratie.

Ten eerste werden de Amerikaanse immigratiewetten in 1924 aangescherpt (Immigratiewet van 1924De federale wet beperkte de immigratie uit elk land tot 2 % van het aantal uit hetzelfde land dat in de Verenigde Staten leefde bij de volkstelling van 1890.

Enligt den folkräkningen bodde det år 1890 runt 800,000 svenskar i USA, vilket med den nya lagen satte ett maxtak på antalet som kunde invandra från Sverige till runt 16,000 per år. Det främsta målet med lagen var att försöka bevara ett “homogent amerikanskt ideal.”

Tenslotte werden in Zweden sociale hervormingen doorgevoerd die, in combinatie met de toegenomen welvaart, kunnen hebben bijgedragen tot een vermindering van de emigratie.

Abonneer je op YouTube:

Als je het waardeert Allmogens Onafhankelijk werken om onze mooie Zweedse geschiedenis en Noordse cultuur uit te beelden, u bent van harte welkom om iets leuks te kopen in de winkel of ons te steunen met een vrijwillige donatie. Dank u bij voorbaat!

Steun Allmogens via Swish: 123 258 97 29
Steun Allmogens door sluit u aan bij
Steun Allmogens in uw testament