Over "the presumption and the tantery"

De vriendelijke Geneesmiddelenraad moet zijn toezicht op de reclame voor geneesmiddelen en levensmiddelen uitbreiden, zodat het publiek niet wordt misleid door anderen dan degenen die er recht op hebben.

De verkoop van farmaceutische preparaten wordt reeds gecontroleerd. Hun samenstelling, prijs en reclame worden onderzocht voordat zij de registratie krijgen die een voorwaarde voor verkoop is. Indien ongepaste reclame wordt gemaakt, heeft het Geneesmiddelenbureau het recht de registratie in te trekken. In de regel moet de overtreder echter eerst de kans krijgen om berouw te tonen en zich te beteren.

Dit recht van het Geneesmiddelenbureau om ongepaste reclame te controleren en te beteugelen moet nu worden uitgebreid. De bedoeling is het publiek te beschermen tegen misleidende reclame. Dat is prijzenswaardig, goed bedoeld en zo.

Nu hebben de reclamemensen zelf, via hun organisaties, aan hetzelfde doel gewerkt. Zij zijn zeer energiek opgetreden tegen misbruiken van uiteenlopende aard en hebben zich ingespannen om vaste normen vast te stellen die moeten worden nageleefd. Het zou waarschijnlijk verstandig zijn om op zijn lauweren te rusten en te zien wat op deze manier kan worden bereikt alvorens de lijn van de Medische Raad te volgen.

Hoe het ook zij, het onder toezicht stellen van het bedrijfsleven door de overheid geeft altijd aanleiding tot sterke bedenkingen. De bureaucratische complexiteit is lastig. Een ambtenaar hoeft er niet door te worden uitgedaagd, maar in negen van de tien gevallen gebeurt dat wel. Dus wanneer deze geest in zaken wordt geblazen, wordt ontevredenheid veroorzaakt.

Er is ook geen reden om de gevaren te overdrijven die voor het publiek verbonden zijn aan het likken van bepaalde preparaten die in ieder geval volkomen onschuldig zijn. Het feit dat een arme man daardoor niet "op tijd" bij de dokter kan komen, roept de vraag op: wat gebeurt er als hij er wel "op tijd" komt? Zou dat woord ook niet een beetje, een beetje humbug verbergen? Is het nooit?

Zieke mensen moeten iets of iemand hebben om zich aan vast te houden, want de ziekte berooft hen van hun zelfvertrouwen. Soms kan er iets gedaan worden voor het herstel van de gezondheid, soms niet. Chirurgie kan prachtige dingen doen. Maar in alle gevallen, de persoon verzwakt door ziekte klampt zich vast aan zijn dokter. Als hij elders steun kan krijgen, is er meestal niets aan de hand.

En wat betreft preparaten die nooit ernstige schade kunnen toebrengen aan mensen die ze gebruiken, laat ze vrijelijk gebruikt worden in de hele wereld. Het is heel goed mogelijk dat zij even nuttig zijn als geneesmiddelen die op recept worden verkregen.

Over het geheel genomen is dit paternalisme en paternalisme in alle geledingen van het leven onaantrekkelijk. Laat mensen een beetje met rust. Laat ze de vrijheid om slim te zijn of domme dingen te doen; je kunt mensen toch nooit tegenhouden domme dingen te doen. Maar door hen constant in de gaten te laten houden door partizanen, wordt hun vermogen om voor zichzelf te zorgen aangetast.

Abonneer je op YouTube:

Als je het waardeert Allmogens Onafhankelijk werken om onze mooie Zweedse geschiedenis en Noordse cultuur uit te beelden, u bent van harte welkom om iets leuks te kopen in de winkel of ons te steunen met een vrijwillige donatie. Dank u bij voorbaat!

Steun Allmogens via Swish: 123 258 97 29
Steun Allmogens door sluit u aan bij
Steun Allmogens in uw testament