Strijdlied

Strijdlied

Oorspronkelijk gepubliceerd in het tijdschrift Fram in oktober 1903

Te wapen, kameraden! Kijk, de bewakers zingen,
en de storm wolken rollen over, vurig rood, zwaar
vanuit het oosten, waar zojuist een helderheid te zien was.
Uit de steegjes, uit de wildernis;
te wapen! om geweld in eeuwige ketenen te zetten
vestigt onze stam vechtend voor vrijheid.

Je hebt me teleurgesteld, jij lovende droom van verzoening.
Wel, laat er een gevecht zijn zonder genade en vergeving!
voor dood of vrijheid is alles wat ik vraag.
Het is niets voor hem om onder de slaven gevonden te worden
en slaaf met zijn tong uit zijn mond gesneden,
dat het bloed van het Noorden in zijn aderen draagt.

Ik ging erheen en zwoegde en koning Frode baarde ik.
Met zweet en bloed van het hart heb ik zijn gebroed vetgemest,
het uit mijn beenmerg gezogen heeft.
Ik leed er echter geduldig onder en dacht: eindelijk
zullen er betere en zeldzamere tijden komen,
dan worden allen broeders en hebben allen genoeg!

Maar toen kwam de tiran met de zweep en de boeien
en nodigde me uit om als de hond in de hut te zijn
en kruipen en de voet van de onderdrukker likken;
dan zou het geluk me niet in de steek laten,
Ik zou ook brood en een stuk haring krijgen
en de arme instelling ontvangt mij het laatst.

Ik zou een "huis" en een "vrouw" me winnen;
de slavenfluisteraar's in ongenade gevallen "dienstmeisje"
en schenk mijn naam aan een vaderloos kind.
En na de noodzaak van de slavenhandel
Ik zou zwanger worden en zij zou bevallen
en vacatures in te vullen bij de goudkoning fabriek.

Ik zou vrij geboren zijn, verlangend om te verdrinken
en alleen een goddelijke gedachte kan denken,
...die door de censuur van de prelaat heen is gekomen:
dat, aangezien goud mij niet door erfenis werd gegeven,
Ik had geen enkel recht in dit leven,
maar lager gerangschikt dan de dieren van de stallen.

Wie? Ik? Ik, die de eerste stappen zette op de reis
door de hand van grootvader, die vocht met de wereld
eens, toen de slag bij Dennewitz stond;
die een vader had, die voor niets boog,
en oom, als verdoofd in de poel van bloed bleef hangen,
toen de vrijheid van de negers uit bloed voortkwam.

Ik zou een slaaf worden! Nee, dat is verdomd onbeleefd!
Als autotreinen en broodloos word ik dat ook,
maar vrijheid zal vechten voor het land van de vaders;
zolang een man een oog kan openen,
zolang er een doek over is van de hoge,
de uitdagende, met schuim bespatte kliffen van het noorden.

Ik groet u, de dronken leiders van de vrijheid!
Het komt tot een gevecht, laat me onder je
een plaats onder de rode vlag van vrijheid.
Ik verstik in de walgelijke schuilplaats van traagheid,
wil eruit! waar de ziedende druppels leeg
zichzelf uit mijn hart op het slagveld naar beneden.

En de dag dat ik faal om vrij te zijn
en uit zijn gelederen voor een supermacht vouwt,
en lafaards of ongelovigen uit de strijd zien vluchten.
Dan mogen de schaduwen van mijn vaderen mij vervloeken,
en het licht van de gedachte is gedoofd van mijn voorhoofd,
en de sterns mij als een door de pest geteisterde wolk.

En als ik faal, faalt gerechtigheid niet,
het wonder, maar slechts voor een moment, zich afwendt
...en in de wildernis, krijgen ze mannen om te vechten.
En als we allemaal vallen, valt niet de waarheid -
het breekt ketenen en gieken en staven
en verzamelt weer een menigte voor de strijd.

Abonneer je op YouTube:


Als je het waardeert Allmogens Onafhankelijk werken om onze mooie Zweedse geschiedenis en Noordse cultuur uit te beelden, u bent van harte welkom om iets leuks te kopen in de winkel of ons te steunen met een vrijwillige donatie. Dank u bij voorbaat!

Steun Allmogens via Swish: 123 258 97 29
Steun Allmogens door sluit u aan bij
Steun Allmogens in uw testament

Populaire poëzie