Manhem

Erik Gustaf Geijer

Gedicht van Erik Gustaf Geijer uit het eerste nummer van het tijdschrift Iduna die in 1811 werd gepubliceerd

Er was een tijd dat het in het noorden leefde
een grote natie, klaar voor vrede en oorlog.
Dan, niemands slaaf en niemands meester worden,
elke boer was een man apart.
Met het zwaard ruimde hij het geweld, met de ploeg de aarde,
met vrede voor God en de mens bewandelde hij zijn pad.
Hijzelf zijn schild, hij wist anderen te beschermen,
en de zonen van koningen groeiden in zijn hut.

Voor hem, niet van verre kusten.
met de schepen stroomden vreemde behoeften.
Het schepsel zoog de most niet uit zijn lendenen,
niet de overvloed van de vuursteen zijn winst begrov.
Maar hij ploegde het veld met zijn eigen handen,
Zijn vertrouwen was zijn arm, zijn schat was zijn hof.
Onze kunst om van te genieten is, de zijne was umbeer,
en zichzelf genoeg zijn, was al zijn leer.

Als hij niet geoefend was om zachtjes te spreken,
was zijn handdruk meer dan eed en geschrift.
Hij koesterde geen wrok onder de glibberige helling:
Zijn hand was zwaard, maar niet zijn tong gif.
Hij begreep niet met woorden een schuld te betalen
en spreken over de tedere drift van zijn hart.
Zijn haat was vuur, zijn vriendschap was stervende,
en met zijn pleegbroer deelde hij lotsbestemmingen.

Hij leerde niet veel. Hij wist hoe hij moest lijden
en leef als een man. Wat weten we nog meer?
We weten hoe de zon en de sterren bewegen;
gaan de zwakkelingen op en neer.
Wij apen donders, in staat om wapens te smeden,
maar niet de moed die lacht tegen het gevaar.
Voor kruipend geluk vechten we voor brood;
stond hij rechtop en worstelde met het lot.

En als hij viel, hoorde men hem niet jammeren,
tekende hij verdraagzaam wat de wetsdienaar had gekregen.
Met een ijdele zucht wenste hij dat de pest hem niet zou bijten,
smeekte hij niet om het miserabele lot van het leven.
Met de moed om te gehoorzamen en te vechten,
hij droeg een stalen borst tegen het schot van het fortuin.
Alle dingen kan zijn gril consumeren en alle dingen pruimen,
niet de macht om vrij te leven en eervol te sterven.

Van deze deugden voordat Manhem werd genoemd,
want het was het vaderland van mannelijke deugdzaamheid.
Alleen al bij de naam van zwakte schaamde hij zich
en dacht blozend aan zijn eigen schaamte.
Hier, waar van de rotsen het ijzer tam was,
werd ze gesticht, de eeuwig vrije nederzetting;
en wanneer de mensen lijken te vertrekken,
toen kwamen de zonen van het noorden om hen te wreken.

Dat was de gedachte in de dagen van onze vaders.
Je bent weg, tijd van deugd en macht!
Wat meer, als de les van Duitsland ons bevalt,
en Gallië kleedt ons met lust en pracht,
en India's kruiden onze gerechten wetten,
als ze zoveel bands op ons zetten?
Wat meer, als duizend schatten aan ons gewelf,
en wij bezitten alles en niet onszelf?

En de zoon van het Noorden, Europa, verzamelt
en alles te voelen, maar niet om vrij te zijn;
van licht niet zien, van wijsheid niet weten,
totdat lust en macht zijn meesters worden,
en dan valt zijn fragiele geluk eindelijk,
dan zwakjes de kreet van hopeloosheid slaakt,
dan uitdagend hulde te willen brengen aan het lot
en spreekt luidkeels over de glorie van zijn vaderen!

Een slaaf is hij die kwade begeerten achtervolgt,
als de ketting nooit rond zijn voet rammelde.
Alleen het is deugd, om te handelen en te tolereren
met eenvoud en met kracht en zonder knoop.
Er is maar één wijsheid -
met kalmte zijn lot, ongeacht de dreiging van het lot.
Je zoekt het tevergeefs over de hele aarde,
als het niet in uw borst is neergelegd.

Op zegevierend land stapt de Zweed,
waar bergen en bossen spreken over oude geschiedenis.
Hij roept je, het lied dat de storm doet verstommen
rond de as van strijders, diep in de hoop:
kun je je grote vaders vergeten
en soms hun schaduwen verborgen houden?
Stap dan met hun afkomst en hun gewoonten
ook de kracht van het Noorden in het graf?

Nee, hernoem het, de tempel van de vroegere deugden,
voor eeuwig op deze aarde gebleven!
Is zij niet met de stempel van de natuur
naar de sterke verblijfplaats van mannelijkheid gemaakt?
Laat ze herleven, de oude voorbeelden
van glorie, kracht en geloof in ons Noorden!
Dan zullen wij in ons geval ook wraak nemen
en de naam van Manhem op aarde weer genoemd worden.

Abonneer je op YouTube:


Als je het waardeert Allmogens Onafhankelijk werken om onze mooie Zweedse geschiedenis en Noordse cultuur uit te beelden, u bent van harte welkom om iets leuks te kopen in de winkel of ons te steunen met een vrijwillige donatie. Dank u bij voorbaat!

Steun Allmogens via Swish: 123 258 97 29
Steun Allmogens door sluit u aan bij
Steun Allmogens in uw testament

Populaire poëzie