Uit de gedichtenbundel Nya dikter (1894). De titel is ironisch; de reeds gevestigde zin, met zijn toon van aangename nostalgie, wordt gecontrasteerd met expressieve beelden van fabrieksarbeiders die zwoegen voor hun levensonderhoud, onderdrukt door de autoriteiten.
De sterren fonkelden stilletjes voor de honderdste keer
jaren terug en het bos sliep.
De stroomversnellingen bulderden, de wielen donderden,
de vonken knetterden,
schudde de grond,
klopte de hamer zwaar en lui.
De blaasbalg blies en de blower blies,
verstikkende hitte van de assen slaan,
zweterige roetende smeden slingerden
de voorhamer tegen de tralies,
nöpo met de tang,
vormden het ijzer in eggen en ploegen.
"Ze geven ons slakken voor erts
en schoppen voor ons zwoegen en zwoegen,
ze dorsen ons als stro
...en ons dan doorspoelen met drank.
Mijn teef heeft hongersnood,
mijn dochter is de teef van de molen,
de trustee zelf is verwant
met het eerste kind van de arme man.
Hij vuurt ons hel heet aan
met rap en met vuist,
krijgt hij allemaal een wit-hete spuug
in de rug van het hoofd op een mooie dag! "
De stroomversnellingen brulden, de hamer sloeg
de stem van de donderende knoop,
hoorde niemand een piepje van de vertrapten,
gevild, geplunderd
zelfs in de honderdste
jaren van wanhoop en hartzeer.
Abonneer je op YouTube:
Als je het waardeert Allmogens Onafhankelijk werken om onze mooie Zweedse geschiedenis en Noordse cultuur uit te beelden, u bent van harte welkom om iets leuks te kopen in de winkel of ons te steunen met een vrijwillige donatie. Dank u bij voorbaat!
Steun Allmogens via Swish: 123 258 97 29
Steun Allmogens door sluit u aan bij
Steun Allmogens in uw testament