Gedicht geschreven door de militair en parlementslid Gustaf Nyblæus (1816-1902) toen hij in 1840 luitenant was in het Dal Regiment te Rommehed.
Ik ken een land, ver weg in het hoge Noorden
Niet warm en rijk als de mooie landen van het zuiden
Maar mijn hart klopt voor de grond van mijn baarmoeder
En mandom leeft aan de groene oevers van Siljan
En bossen razen daar in sombere pracht
En vuurwerk buldert van streek tot streek
Een glorieus land, jullie goede Dalmatiërs!
En wie het ook zag, hij verlangt er weer naar
Nou de noordenwind jankt soms koud en hard
Voorbij de steile hallen van de naakte berg
Maar dezelfde wind op het Mora kerkhof
Gewikkeld rond de woorden van Vasa, en toch de schedels
Misschien ooit de vreugdevolle schreeuw van een gevecht
Van de vrijgevochten hop van de Dalamanni
Een glorieus land, jullie dappere Dalmatiërs!
En wie het ook zag, hij verlangt er weer naar
Wanneer het drijfzand over de aarde gaat
En wekt woede en haat op in de geesten van broeders
Een dalaman zijn vrede thuis heeft
En leeft gelukkig in zijn grote herinneringen
Maar als de strijd ooit de moeite waard is om te vechten
Dan waagt hij zijn woord en als laatste(?) zijn zwaard
Een glorieus land, jullie sterke Dalmatiërs!
En wie het ook zag, hij verlangt er weer naar
Een toast, broeder, op het welzijn van Svea.
Een toast op waar je van houdt. Laten we drinken!
Vecht voor je land met leven en ziel
En trouw was je koning en je meisje
En wanneer je voor het laatst sluimert in de tempel van vrede
Dan moge uw stof rusten in de Dalabygd
Een glorieus land, jullie trouwe Dalmatiërs!
En wie het ook zag, hij verlangt er weer naar
Abonneer je op YouTube:
Als je het waardeert Allmogens Onafhankelijk werken om onze mooie Zweedse geschiedenis en Noordse cultuur uit te beelden, u bent van harte welkom om iets leuks te kopen in de winkel of ons te steunen met een vrijwillige donatie. Dank u bij voorbaat!
Steun Allmogens via Swish: 123 258 97 29
Steun Allmogens door sluit u aan bij
Steun Allmogens in uw testament
