Auteur archieven: Verner von Heidenstam

Verner von Heidenstam was een Zweeds edelman, schrijver en dichter. Hij was lid van de Zweedse Academie van 1912 tot 1940 en kreeg de Nobelprijs voor Literatuur in 1916.

Uitgeverij Albert Bonniers beschrijft hem als "onze laatste nationale figuur, deze opmerkelijke persoon die een bewonderd cultureel leider was, maar ook belasterd en vervolgd werd".

In zijn tijd was hij een van de Zweedse eliteschrijvers, vergelijkbaar met August Strindberg en Gustaf Fröding. Vandaag is hij grotendeels vergeten.

Heidenstam debuteerde in 1888 met de gedichtenbundel Migratiesnelheid en jaaren zijn laatste collectie werd Nieuwe gedichten dat in 1915 werd gepubliceerd door Bonniers. Nieuwe gedichten wordt door velen beschouwd als zijn grootste werk.

Nieuwe gedichten is "een grootschalige en krachtige bundel, waarvan de oudste stukken verbonden zijn met Heidenstams historische epos of Gedichten uit 1895 (...) maar waarvan de jongere gedichten tot een later tijdperk behoren. De vorm is klassiek zuiver, eenvoudig en onopgesmukt, vaak rijmloos en ostrofisch, en drukt stemmingen en gedachten uit van verheven sereniteit, van mannelijke ernst en warme innerlijkheid, brede en heldere menselijkheid, de onwereldse waarde van het bestaan en de droefheid van het naderen van de schemering van de ouderdom" (citaat uit Nordisk familjebok, vol. 36, (1924) "Heidenstam").